Napisane .
Boska siła dynamis
Greckie słowo <dynamis> występuje w Nowym Testamencie 14 razy i czasami w innych pochodnych znaczeniach (w LXX 62 razy). Przez tłumaczy Biblii zostało oddane jako <moc> (Mt. 16,3; Łuk. 1,35; 5,17; Dz. 8,10; Hbr. 6,5; Rzym. 1,16; 1,20; 1 Kor. 1,18; 15,56; 2 Kor. 12,9; Ap. 7,12; 12,10; 19,1). Jednak słowo to, jak zazwyczaj bywa zostało przetłumaczone w sposób, który niczego nie wnosi do jego zrozumienia. Wręcz przeciwnie, można powiedzieć, że jest to tłumaczenie niezbyt precyzyjne. Greckie <dynamis> oznacza bowiem ukryte i drzemiące możliwości. W ten właśnie sposób zawsze jest tłumaczone na język łaciński jako <potentia> i od słowa tego pochodzi współczesny <dynamit> oraz <potencjał>. Pochodną tego słowa jest <dynamizm>, to właśnie w tym sensie o dzieciach pełnych energii mówi się, że są pełni <dynamitu> lub są <dynamiczne>. Nic dziwnego, wszak siła ta, kiedy już wybuchnie szuka ujścia w rozmaitych kreatywnych formach.
A zatem <dynamis> nie oznacza jakiejś enigmatycznej mocy, tylko potencjał możliwości. Na określenie samej działającej siły mamy inne greckie słowo, mianowicie <energia> (Ef. 1,16; 3,7; 4,16; Fil. 3.21; Kol. 1,29; 2,12; 2 Tes. 2,9; 2,11), którą można porównać do uwolnionej mocy <dynamis>. Jednym słowem mówimy o sile jako źródle jej działania. Jest to siła duchowa, która w starożytności odzwierciedlała sprawczą siłę bogów. Jeśli moglibyśmy to porównać do czegoś konkretnego to tym czymś będzie np. wewnętrzna siła ziarna z którego wyrasta zdrowa i silna roślina.
W tym kontekście siła <dynamis> jest stale obecna w przyrodzie, a niektórzy wskazują na jej szczególne właściwości takie jak leki, zioła czy nawet cudowne możliwości regeneracyjne organizmu (Łuk. 6,19). Dzięki temu, że <dynamis> stale występuje w naturze, siła ta obecna jest przy każdych narodzinach (Łuk 1,35) oraz stanowi moc stwórczą wszystkiego co nas otacza (Rzym. 1,20). A ponieważ każdy z nas jest częścią stworzenia, to <dynamis> obecna jest w każdym człowieku jako siła witalna oraz potencjał zbawienia (Rzym 1,16; 1 Kor 1,18). To właśnie mocą tą Jezus dokonywał cudów (Łuk 5,17) i tą sama siłą wskrzesił Bóg Jezusa z martwych (Ef. 1,15-20), przez co Apostoł Paweł nazywana <dynamis> również mocą <nowego eonu> (Hbr. 6,5) oraz wewnętrznym <potencjałem Chrystusowym> (2 Kor. 12,9).
Potencjał ten każdy człowiek może uwolnić w sobie i kształtować swoje dalsze życie w zgodzie ze stwórczą siłą <dynamis>. Jakiekolwiek przeciwdziałanie tej sile, tłamszenie jej lub lekceważenie może być przyczyną licznych chorób psychiczno-fizycznych. W ten sposób tłumaczy się także zakaz zabijania ludzi (Mat. 5.21-22) i zwierząt (ewangelia pokoju Esseńczyków). W łagodnej formie ignorancja <dynamis> powoduje niespełnienie w życiu. Uwolnienie jednak pełnego potencjału <dynamis> pozwala na życie pełne harmonii wg. planu stworzenia jaki Bóg powziął dla każdego z nas jeszcze przed urodzeniem.
Jeśli więc czytamy w Biblii o <woli bożej> zapisanej w <sercach ludzkich>, to powinniśmy mieć na uwadze właśnie greckie <dynamis> jako ziarno <Królestwa Bożego> z którego wyrasta piękne i dorodne drzewo, tak, że nawet ptaki znajdują w nim schronienie (Mt. 13,31-35). Warto tutaj zaznaczyć, że siła <dynamis> była podstawą wysokiej sztuki magicznej <kapłanów> perskich obecnych przy narodzeniu Jezusa (Mt. 2,1-12). Zresztą w starożytności wszystkich magów określano właśnie jako ludzi przepełnionych mocą <dynamis>, która umożliwiała im posiadanie nadzwyczajnych zdolności (Dz. 8.10). Tutaj, w miarę rozwoju dziejów słowo <mag> oraz <magia> nabrało pejoratywnego znaczenia. W głównej mierze związane było to z negatywną oceną magów jako robiących sztuczki szarlatanów i oszustów.
Przykładowo w ortodoksyjnym chrześcijaństwie za sprawą Szymona Maga zaczęto utożsamiać magię ze zwiedzeniem i przeciwstawiać jej magię chrześcijańską. Z czasem również magia chrześcijańska została wyparta na rzecz samej wiary i prymatu Kościoła, a moc <dynamis> stała się jedynie przedmiotem teologicznych rozważań. Po przetłumaczeniu Biblii na języki nowożytne uległa zniekształceniu i zapomnieniu. Tak więc obecnie wszyscy czytają, ale nikt za bardzo nie rozumie z czym tak naprawdę ma do czynienia.
Jednak współcześnie <dynamis> możemy obserwować w rozkwitających roślinach, drzewach, płatkach śniegu, gojących się ranach, czy własnych dzieciach, które rozwijają się zgodnie z ich prawdziwym potencjałem. W medycynie siłę <dynamis> wykorzystuje się np. w śpiące farmakologicznej, pozwalając organizmowi na ustabilizowanie czynności życiowych. Podobnie architektura, malarstwo, kobieta lub mężczyzna gotujący obiad i ogólnie pojęta kreatywność zawdzięcza swoje możliwości mocy <dynamis>.
Jest to niesamowity dar, który otrzymaliśmy od Boga. Ten dar przepełnia oraz organizuje cały wszechświat. Ekscytująca przyroda, wspaniałe dzieła sztuki, inżynieria. Wszystko to co istnieje, zawdzięcza swoje życie mocy bożej, która nieustannie działa we wszelkim bycie i stworzeniu. Każdego dnia przelewa się w obfitości i końca jej nie ma. W Biblii ujęte zostało to za pomocą formuły ... cześć, chwała i moc (dynamis) na wieki wieków (Ap. 5,13). Generalnie nie ma większej siły we wszechświecie jak boska moc <dynamis>. Siła ta jest przedmiotem ewangelii Jezusa Chrystusa i tylko ona jest zdolna odmienić zatwardziałe serce człowieka. Tych co ją szanują udzieli daru niebiańskiego, natomiast tych co ją lekceważą doprowadzi do zagłady (Hbr. 6,1-8). Jednym słowem, to nie deklaracje wiary i literalizm mają znaczenie, lecz moc boża, którą można odkryć w sobie i pozwolić się jej wyrazić tak jak sama tego chce (Mat. 6,10).
Autor: Gnostyk.pl
Jeśli uważasz ten artykuł za wartościowy to polub go na Facebooku, Tweetuj lub udostępnij na innych stronach.
- Kliknięć: 228